Cyklaminian sodu to sztuczny słodzik, który jest 30 razy słodszy od cukru. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków zakazała go w 1969 r. Z powodu obaw o jego bezpieczeństwo po tym, jak badania na zwierzętach wykazały potencjalnie zwiększone ryzyko raka. FDA musi jeszcze znieść ten zakaz, pomimo najnowszych badań, które nie wykazały tego samego ryzyka, przynajmniej częściowo ze względu na problemy z określeniem bezpiecznego poziomu spożycia.
Użyj w żywności
Chociaż cyklaminian jest niedozwolony w Stanach Zjednoczonych, Japonii i 45 innych krajach, jest dozwolony w ponad 80 krajach, w tym w członkach Unii Europejskiej. Czasami łączy się go z sacharyną w stosunku 10 do 1, aby uzyskać najlepsze z obu słodzików - sacharyny ze względu na jej ekstremalną słodkość i cyklaminian, ponieważ ma bardziej naturalny smak niż sacharyna i nie ma tak posmaku. Jest stosowany w sztucznie słodzonych napojach, w tym na bazie wody, mleka i soków owocowych.
Ryzyko raka
W 1969 r. Badanie wykazało, że mieszanka cyklaminian-sacharyna powodowała raka pęcherza moczowego u szczurów, ale od tego czasu liczne badania nie wykazały związku między cyklaminianem a rakiem, zgodnie z artykułem przeglądowym opublikowanym w Food & Nutrition Research w 2006 r. Na przykład badanie opublikowane w Toxicological Sciences w 2000 r. wykazało, że wysokie dawki cyklaminianu nie zwiększały ryzyka raka ani nie miały toksycznego działania na małpy. National Cancer Institute zauważa, że aktualne obawy FDA dotyczące tego słodzika nie są związane z rakiem.
Wpływ na płodność u mężczyzn
Chociaż istnieją obawy dotyczące ryzyka wpływu cyklamatu na płodność samców z powodu wyników niektórych badań na zwierzętach, badanie opublikowane w 2003 r. W dodatku do żywności i substancjach zanieczyszczających nie wykazało żadnego wpływu cyklamatu na płodność u mężczyzn na poziomach zwykle spożywanych przez ludzi w Hiszpania, gdzie ten słodzik jest legalny. Ta obawa pojawiła się po badaniu wykazującym, że cykloheksyloamina, która powstaje podczas metabolizmu cyklaminianu, może powodować zanik jąder u szczurów.
Uwagi dotyczące spożycia
Unia Europejska ustaliła dopuszczalny poziom spożycia cyklaminianu na poziomie od 0 do 7 miligramów na kilogram masy ciała lub między 0 a 3 miligramy na funt masy ciała. Problem z cyklaminianem polega na tym, że chociaż większość ludzi go nie metabolizuje ani nie absorbuje, niektórzy go metabolizują, a ta odmiana utrudnia określenie, jakie poziomy są bezpieczne dla wszystkich. Picie 1, 5 litra sody słodzonej cyklaminianem może spowodować, że ludzie osiągną dopuszczalny poziom spożycia ustalony przez Unię Europejską.
