Powinieneś otrzymywać wystarczającą ilość witamin z diety, aby organizm mógł prawidłowo funkcjonować. Brak wystarczającej ilości składników odżywczych - niedobór witamin - może powodować nierównowagę hormonalną. Przyjmowanie zbyt wielu suplementów - nadmiar witaminy - może również powodować nierównowagę hormonalną. Dobrze zbilansowana dieta i mądra suplementacja zapewnią ci witaminy na zaburzenia równowagi hormonalnej.
Zrozumieć spożycie witaminy
Dietetycy zazwyczaj dzielą witaminy na dwie kategorie. Witaminy rozpuszczalne w wodzie szybko się rozpuszczają, dzięki czemu łatwo przechodzą przez twoje ciało. Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach wymagają wchłaniania tłuszczu, aby mogły gromadzić się w organizmie.
Uważaj na przyjmowanie dużych dawek witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, ponieważ nadmierne spożycie może powodować hiperwitaminozę. Ten poważny stan medyczny występuje, gdy twoje ciało gromadzi nienormalnie wysoki poziom witaminy. Może uszkodzić narządy i narazić Cię na ryzyko hospitalizacji.
Możesz zmniejszyć ryzyko hiperwitaminozy, rozmawiając z pracownikiem służby zdrowia przed samodzielnym zdiagnozowaniem braku równowagi hormonalnej lub przyjmowaniem suplementu diety. Dzięki tym wskazówkom możesz używać witamin w celu zrównoważenia hormonów.
: Lista witamin i ich zastosowań
Zrozumienie równowagi hormonalnej
Twój układ hormonalny wykorzystuje 50 różnych substancji chemicznych do komunikacji komórkowej. Naukowcy nazywają tych posłańców hormonami. Dziesięć różnych gruczołów syntetyzuje i uwalnia te hormony. Po uwolnieniu rozprzestrzeniają się po całym ciele.
Lekarze ustalili wartość referencyjną dla każdego hormonu. Wartości te zmieniają się w zależności od zmiennych osobistych, takich jak status reprodukcyjny, płeć i wiek. Jeśli poziom hormonu jest niższy niż wartość odniesienia, masz niedobór hormonu. Jeśli to więcej niż wartość odniesienia, masz nadmiar hormonów .
: Lista żeńskich hormonów
Witamina D i hormon przytarczyc
Witamina D ma podobną strukturę chemiczną jak kilka hormonów. Z powodu tego podobieństwa witamina D ma duży wpływ na układ hormonalny. Witamina D jest również wyjątkowa, ponieważ można ją uzyskać z suplementacji, diety i słońca.
Uczestnicy otrzymywali 60 000 IU witaminy D każdego miesiąca przez sześć miesięcy. Naukowcy porównali poziom witamin i hormonów przed i po tym leczeniu. Poziomy uzyskane przed leczeniem są znane jako poziom podstawowy . W porównaniu do wartości wyjściowej leczenie zwiększyło poziom witaminy D u badanych i obniżyło poziom hormonów przytarczyc.
Witamina D i IGF
Witamina D może również wpływać na inne hormony. Na przykład naukowcy spekulują, że zmiany w czynniku wzrostu insuliny lub IGF mogą leżeć u podstaw niektórych pozytywnych efektów witaminy D. Ten hormon odgrywa ważną rolę w budowaniu mięśni u dzieci i dorosłych. W artykule z 2018 r. W medycynie przeanalizowano wpływ podawania witaminy D zdrowym dorosłym z niedoborem.
Uczestnicy otrzymywali duże doustne dawki witaminy D przez cztery miesiące. Następnie otrzymywali dzienne dawki 1000 IU przez dwa miesiące. To spożycie skorygowało niedobór witaminy D u osób reagujących i zwiększyło IGF u wszystkich pacjentów.
Witamina D i testosteron
Testosteron jest innym hormonem, na który prawdopodobnie wpływa witamina D. Receptory witaminy D pokrywają męski układ rozrodczy, a niedobory witaminy D zmniejszają sprawność seksualną mężczyzn. Artykuł z 2017 roku w The Aging Male badał możliwy związek między witaminą D i testosteronem u mężczyzn w średnim wieku z niedoborem witaminy D.
Pacjenci otrzymywali doustnie dawki witaminy D 600 000 IU każdego miesiąca przez 12 miesięcy. W porównaniu do wartości wyjściowej leczenie to zwiększyło poziom krążącej zarówno witaminy D, jak i testosteronu. Poprawił także sprawność seksualną. Co ciekawe, leczenie zmniejszyło poziom hormonów przytarczyc i estrogenów.
: Chłopaki, oto 6 naturalnych sposobów na podniesienie poziomu testosteronu
Witamina D i hormon anty-Müllera
Witamina D odgrywa również rolę w żeńskim układzie rozrodczym. Na przykład przyjmowanie suplementu witaminy D może pomóc ustabilizować hormony kobiet z zespołem policystycznych jajników, PCOS. To odkrycie sugeruje, że witamina D zmienia żeńskie hormony rozrodcze. Raport Nutrients z 2017 r. Przetestował tę hipotezę, sprawdzając wpływ witaminy D na hormon anty-Mullerowski u młodszych kobiet.
Pacjenci otrzymali pojedynczą dawkę 50 000 IU witaminy D lub placebo. W porównaniu z grupą kontrolną kobiety w grupie leczonej wykazały natychmiastowy wzrost zarówno hormonu anty-Müllera, jak i witaminy D. Biorąc pod uwagę te dane, autorzy uznali witaminę D za możliwe leczenie problemów z płodnością kobiet.
Witamina E i insulina
Inne witaminy mogą również zmieniać twoje hormony. Na przykład witamina E utrzymuje równowagę hormonalną zwierząt laboratoryjnych, które znoszą stresujące warunki. W badaniu tym mierzono hormon folikulotropowy, hormon luteinizujący i testosteron. Stres wpływa również na insulinę. Przegląd w 2014 r. W PLoS One uwzględnił wpływ witaminy E na produkcję insuliny w kilku populacjach.
W badaniu oceniono opublikowane artykuły, analizując wpływ witaminy E na glukozę na czczo, insulinę na czczo i insulinę, stosując metaanalizę. Wyniki wykazały, że badania nad podawaniem witaminy E przez ponad 12 tygodni wykazały, że witamina E stopniowo zmniejsza insulinę w miarę upływu czasu.
Coquinone na zaburzenia równowagi hormonalnej
Twoje ciało ma również wiele substancji podobnych do witamin. Na przykład twoja trzustka, nerka, serce i płuca mają obfite ilości kokinonu . Ta interesująca substancja chemiczna ma wiele nazw, w tym koenzym Q10 i CoQ10. Dostarcza energii komórkowej i ma właściwości przeciwutleniające. Te efekty sprawiają, że jest idealnym kandydatem do pomocy w zrównoważeniu hormonów.
W raporcie z 2019 r. W Annals of Medical and Health Sciences Research zbadano możliwość zastosowania koquinonu w zaburzeniach równowagi hormonalnej. Ci badacze przyjrzeli się wpływowi koinonu na hormon anty-Müllera w zespole policystycznych jajników lub PCOS. Uczestnicy otrzymywali 100 miligramów coquinonu dziennie przez trzy miesiące. W porównaniu do wartości wyjściowej, coquinon spowodował około 20-procentowy spadek poziomu hormonu anty-Müllera.
Coquinone and Testosterone
Coquinone wpływa również na inne hormony. Na przykład przegląd z 2018 r. W Biomolecules opisuje ochronne działanie koquinonu. Ta witaminopodobna substancja może częściowo blokować szkodliwe działanie toksyn układu rozrodczego w modelach zwierzęcych poprzez zwiększenie testosteronu. Jednak coquinone może również obniżać poziom testosteronu.
W artykule z 2017 r. W Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism przyjrzano się wpływowi chinonu na testosteron u pacjentów z PCOS. Uczestnicy otrzymywali 200 miligramów dawek koinonu lub placebo każdego dnia przez osiem tygodni. Wyniki wskazują, że to leczenie obniżyło niezwykle wysoki poziom testosteronu zwykle występujący u pacjentów z PCOS.
Odkrycia te pokazują silne działanie równoważące hormonu coquinonu. W stanach chorobowych z niskim poziomem testosteronu, coquinone zwiększa hormon anaboliczny. W stanach chorobowych z wysokim testosteronem, coquinon obniża go.
Coquinone and Luteinizing Hormone
Hormon luteinizujący wywołuje owulację u kobiet. Kobiety z PCOS mają wyższy poziom hormonu luteinizującego. Coquinone pomaga leczyć PCOS - nawet na poziomie genetycznym. To odkrycie sugeruje, że może pozytywnie wpływać na hormon luteinizujący. Artykuł z 2019 r. W Journal of Pharmaceutical Sciences and Research przetestował tę hipotezę u młodszych kobiet z PCOS.
Ci badacze dawali uczestnikom 200 miligramów coquinonu dziennie przez dwa miesiące. W porównaniu do wartości wyjściowej leczenie to zmniejszyło poziom hormonu luteinizującego. Zwiększył również hormon stymulujący wzrost. Co najważniejsze, coquinon zwiększał niski wskaźnik owulacji u pacjentów z PCOS.
Wzbogacone poziomy Coquinone i Hormone
Naukowcy zmodyfikowali kokinon, aby stworzyć bogatą w elektrony formułę znaną jako ubichinol . Twoje ciało lepiej wchłania tę formę kokinonu, a lepsze wchłanianie powinno prowadzić do silniejszych efektów. Raport z 2016 r. W Indian Journal of Clinical Biochemistry przetestował tę hipotezę u kobiet borykających się z problemami z płodnością.
Uczestnicy otrzymywali 150 mg ubichinolu każdego dnia przez kilka miesięcy. W porównaniu do wartości wyjściowej leczenie to spowodowało trzykrotny wzrost hormonu folikulotropowego i podwojenie hormonu luteinizującego. Obniżył również poziom prolaktyny u kobiet.
Połącz witaminy, aby uzyskać silne efekty
Każda witamina ma unikalny mechanizm działania. Ponieważ wszystkie witaminy działają na różne sposoby, możesz uzyskać efekt addytywny, a nawet synergiczny, łącząc je. Jednak dwie witaminy mogą również ze sobą konkurować. Ta konkurencja może powodować wzajemne blokowanie się.
Te trzy możliwe wyniki - addytywne, synergiczne i konkurencyjne - utrudniają przewidywanie efektu netto połączenia witamin. Łączenie witamin również zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Niemniej jednak połączenie witamin może ostatecznie dać niezawodny efekt. Raport z 2012 roku w Calcified Tissue International badał tę możliwość, podając witaminę D i witaminę K kobietom po menopauzie.
Ci badacze wykorzystali wzbogacone produkty mleczne, aby dostarczyć mieszaninę witamin i minerałów, w tym witaminy D, witaminy K i wapnia. Pacjenci otrzymywali dzienne dawki mieszaniny przez rok. W porównaniu z grupą kontrolną kobiety przyjmujące kombinację wykazały wzrost poziomu IGF. Leczenie to również zwiększyło markery anaboliczne, takie jak gęstość mineralna kości .
Użyj składników mineralnych dla równowagi hormonalnej
Wstępne badania przeprowadzone na zwierzętach laboratoryjnych sugerują, że minerały mogą również pomóc w zrównoważeniu hormonów. Na przykład selen i cynk mogą odwrócić uszkodzenia spowodowane sztucznie wywołaną niedoczynnością tarczycy.
Badania na ludziach potwierdzają pogląd, że minerały odgrywają ważną rolę w regulacji hormonów. Zdrowe kobiety, które nie otrzymują wystarczającej ilości sodu, mają więcej hormonu folikulotropowego i mniej progesteronu, zgodnie z raportem z 2018 roku w British Journal of Nutrition. Badanie to wykazało również, że niewystarczająca ilość manganu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń czynności rozrodczych.
Raporty biotyny i fałszywego hormonu
Witamina B7, zwana także biotyną, przyczynia się do produkcji i rozpadu wielu ważnych substancji chemicznych w organizmie. Przyjmowanie biotyny może zmieniać testy hormonalne bez zmiany poziomów hormonów. Na przykład pacjenci przyjmujący biotynę mogą wykazywać nadmiar hormonu tarczycy podczas badania. Wysoki poziom tego hormonu sugeruje diagnozę choroby Grave'a. W rzeczywistości witamina wpłynęła na wynik testu i nie zmieniła tarczycy. Podobne fałszywe doniesienia miały miejsce w testach testosteronowych.
W artykule z 2019 r. W Biotechnology Advances zauważono, że ten problem techniczny pozostaje nierozwiązany. Biochemicy muszą jeszcze znaleźć badanie krwi odporne na zanieczyszczenie biotyną. Dlatego należy unikać przyjmowania biotyny przez co najmniej 48 godzin przed pobraniem krwi.
