Aloes jest rośliną stosowaną w leczeniu oparzeń i ran. Roślina jest spokrewniona z kaktusem i wytwarza dwie substancje, które są używane, żel i lateks. Można go uprawiać w domu, a liście łamać i stosować bezpośrednio na oparzenia. Roślina pochodzi z obszarów subtropikalnych i tropikalnych w Afryce Południowej, Ameryce Łacińskiej i na Karaibach. Według University of Maryland Medical Center był to jeden z najczęściej stosowanych leków w XVIII i XIX wieku.
System odprnościowy
Acemannan to ekstrakt cukru z rośliny aloesu, który został zatwierdzony do użytku weterynaryjnego w leczeniu białaczki kotów, zgodnie z The Body, The Complete HIV and AIDS Resource. Jednak pomimo tego, że jest skuteczny u zwierząt i w probówce, nie przeprowadzono rozstrzygających badań, które wykazałyby, że acemannan jest skuteczny we wzmacnianiu układu odpornościowego u ludzi. W zakończonych badaniach wykorzystano tylko jeden związek chemiczny z rośliny, a niektórzy zielarze uważają, że użycie całej rośliny przy wytwarzaniu produktu z aloesu do użytku wewnętrznego byłoby bardziej korzystne. Niektóre badania zgłoszone przez Memorial Sloan Kettering Cancer Center sugerują, że chemikalia zawierają pewne efekty modulujące odporność, które mogą pomóc poprawić funkcję układu odpornościowego w walce z patogenami i rakiem.
Cukrzyca
Wstępne badania zgłoszone na University of Maryland Medical Center sugerują, że sok z aloesu może pomóc obniżyć poziom glukozy we krwi u osób cierpiących na cukrzycę. UMMC powiedział, że potrzeba więcej badań, aby w pełni ocenić, w jaki sposób suplement ten można zintegrować z protokołami leczenia.
Ochrona wątroby
Podawanie aloesu z chemioterapią dało korzyści osobom cierpiącym na raka z przerzutami, zgodnie z Memorial Sloan Kettering Cancer Center. Może to być spowodowane ochronnym działaniem aloesu na wątrobę, kluczowym narządem w metabolizmie leków chemioterapeutycznych i wydalaniem tych toksyn. W badaniu opublikowanym w „Pakistan Journal of Pharmaceutical Science” w 2004 r. Badania prowadzone przez OE Etim wykazały, że ekstrakt z liści aloesu wywiera działanie ochronne na wątrobę, gdy organizm jest narażony na działanie toksycznej substancji chemicznej, lindanu. Wstępne leczenie aloesem obniżyło poziomy markerów enzymów wątrobowych w surowicy, które są obecne w organizmie, gdy wątroba jest narażona na toksyny, które muszą zostać wyeliminowane.
Zaburzenia trawienne
Według University of Maryland Medical Center sok z aloesu pochodzący ze skóry liścia rośliny aloesu zawiera substancje chemiczne, które są silnymi środkami przeczyszczającymi. Te substancje chemiczne mogą powodować bolesne skurcze, a produkt nie jest zalecany do stosowania jako środek przeczyszczający ze względu na znaczące skutki uboczne trawienia. Lateks aloesowy w soku powoduje utratę potasu w komórkach wyściełających jelita. Zgodnie z MedlinePlus przy dalszym stosowaniu jako środek przeczyszczający może powodować rodzaj porażenia jelit. Z tego powodu FDA usunęła środki przeczyszczające zawierające te chemikalia z rynku w 2002 roku.
Zagrożenia dla zdrowia
Aloe vera przyjmowane wewnętrznie może powodować niepożądane problemy zdrowotne. Narodowe Centrum Medycyny Komplementarnej i Alternatywnej informuje, że skutki uboczne mogą obejmować łagodne problemy, takie jak biegunka i skurcze żołądka, do poważniejszych problemów, które obejmują niski poziom cukru we krwi i możliwe zapalenie wątroby. Narodowy program toksykologiczny donosi, że spożycie aloesu spowodowało raka w modelach szczurów, chociaż nie przeprowadzono takich badań na ludziach. Narodowa Biblioteka Medyczna Stanów Zjednoczonych informuje, że przyjmowanie wewnętrznego aloesu może prowadzić do uszkodzenia wątroby, często między 3 a 24 tygodniem po spożyciu.
