Mięśnie wykorzystane do czołgania się

Spisu treści:

Anonim

Czołganie się - zwane także freestyle lub po prostu free - jest najszybszym z czterech uderzeń konkurencji. Pływacy Freestyle są znani ze swojego torsu w kształcie litery V - szerokich ramion i wąskich bioder - fizycznego dowodu, że ten skok opiera się na ekstremalnej sile tułowia. Jednak nogi i tułów nadal odgrywają ważną rolę w wykonywaniu tego uderzenia.

Mężczyzna korzystający z czołgania się do pływania na okrążeniach w basenie Źródło: Purestock / Purestock / Getty Images

Górna część ciała

Freestyle odbywa się za pomocą naprzemiennego ruchu ramienia, aby przesunąć pływaka przez wodę. Gdy jedno ramię przesuwa się z bioder do głowy z wody, drugie ramię wykonuje zakręt w kształcie litery S pod wodą. Ten ciąg krzywej S wykorzystuje większość mięśni górnej części ciała. Pierwsza część krzywej S - w której dłoń chwyta wodę i rozpoczyna pociąganie, wykonując ruch sculling - wykorzystuje mięśnie przedramienia i grzbiet lędźwiowy. Środkowa część naciągu krzywej S działa na biceps i naramienne, podczas gdy zakończenie krzywej - część, w której ramię opuszcza wodę - działa na triceps. Podczas pociągania zaangażowane są mięśnie piersiowe, podobnie jak mięśnie dłoni, które muszą pozostać napięte, aby utrzymać palce razem, aby zwiększyć siłę przyciągania.

Dolnej części ciała

Pływacy freestyle używają trzepotu, aby popchnąć się przez wodę. Kopnięcie trzepotania wykorzystuje naprzemienne ruchy stóp, przyciskając jedną stopę lekko do wody, podczas gdy druga stopa powraca na powierzchnię. Ten ruch utrzymuje wszystkie główne grupy mięśni w dolnej części ciała - w tym mięśnie stóp, mięśnie łydek, ścięgna podkolanowe i quady - chociaż większość ruchu jest generowana przez biodra. Ruch zaczyna się od pośladków - mięśni pośladków - które napędzają ruch aż do nóg do stóp.

Tułów

Tułów odgrywa kluczową rolę w generowaniu mocy niezbędnej do kierowania czołganiem. Chociaż tułów pozostaje prosty, obraca się z boku na bok. Jednocześnie generuje moment obrotowy, który zwiększa prędkość pływaka. Ten ruch obrotowy zmusza rdzeń - szczególnie mięśnie brzucha i skośne - do włączenia i ustabilizowania ciała pływaka w wodzie. Mięśnie pleców, w tym erekty spinus, są również zaangażowane podczas tego obrotu.

Urazy mięśni

Niewłaściwe ustawienie lub zbyt duży nacisk na mięsień prowadzi do większości obrażeń związanych z czołganiem się. Brak utrzymania prostego ciała - od czubka głowy do kości ogonowej - prowadzi do urazów szyi i mięśni dolnej części pleców. Utrzymywanie nienaturalnie spiczastych palców podczas trzepotania powoduje stan zwany zgięciem podeszwy, co prowadzi do skurczów cieląt. Zbyt duże obciążenie naramienników - mięśni ramion - za pomocą boi pociągowych lub łopatek powoduje ramię pływaka, uraz charakteryzujący się zmęczonymi mięśniami i nadmiernie rozciągniętymi lub zapalonymi ścięgnami.

Mięśnie wykorzystane do czołgania się