Ze swoją egzotyczną nazwą i reputacją zwiększania libido i zwiększania długowieczności, nic dziwnego, że ashwagandha przyciągnęła uwagę amerykańskiej opinii publicznej. Wstępne badania na początku 2000 roku sugerują, że ashwagandha, czasami nazywana żeń-szeniem indyjskim, może być przydatna w leczeniu raka, wzmacnianiu układu odpornościowego i oswajaniu stresu. Badania ujawniły również skutki uboczne i interakcje między lekami, które mogą powodować, że ashwagandha jest niebezpieczna w niektórych sytuacjach. Podobnie jak w przypadku wszystkich leków ziołowych, ashwagandha należy stosować ostrożnie i wyłącznie pod nadzorem i nadzorem lekarza.
Fakty dotyczące roślin
Ashwagandha - withania somniferum - jest członkiem rodziny psiankowatych, która rośnie w suchszych regionach Afryki, od Wysp Kanaryjskich, przez Indie, Bliski Wschód i Sri Lankę. Według autorów „Medicinal Plants” w Indiach aswagandha jest rośliną uprawną z rocznym rynkiem zbytu dla ponad 9 000 ton suszonego korzenia.
Medycyna ludowa
Ajurwedyjscy praktykujący w Indiach od wieków przepisywali preparaty wykonane z ashwagandha jako ogólny tonik do „wszystkiego, od czkawek po różne problemy ginekologiczne”, pisze James A. Duke w „Zielonym podręczniku ziołowym”. Autorzy „roślin leczniczych” wymieniają dziesiątki zastosowań i preparatów zarówno w tradycji ajurwedyjskiej, jak i ogólnej medycynie ludowej w całej Afryce. Lista schorzeń leczonych ashwagandha obejmuje infekcje ucha, owrzodzenia skóry, opuchliznę, astmę, ogólny ból, reumatyzm, infekcje ran i wywołanie aborcji. Jest znany jako naturalny środek uspokajający i łagodzący stres. Obecne badania nie dostarczają wystarczających informacji, aby potwierdzić tradycyjne zastosowania medyczne lub bezpieczeństwo ashwagandha.
Aktywne związki
Najbardziej zbadane składniki ashwagandha to grupa chemikaliów zwanych withanolides i withaferin a, substancja chemiczna występująca w liściach i łodygach ashwagandha. Withanolides i withaferin a wykazały działanie przeciwutleniające i przeciwnowotworowe in vitro na kilka rodzajów ludzkich komórek rakowych, a także w niektórych badaniach na zwierzętach z wykorzystaniem ludzkich komórek rakowych. Badania są obiecujące, ale żadne badania na ludziach nie potwierdzają wstępnych wyników, zgodnie z przeglądem badań ashwagandha opublikowanym w grudniowym numerze Alternative Medicine Review.
Badania
Ashwagandha może pomóc w łagodzeniu stresu u osób cierpiących na lęk, zgodnie z kanadyjskim badaniem z 2009 roku. W badaniu wzięło udział 81 uczestników podwójnie zaślepionego, randomizowanego badania kontrolowanego placebo. Połowa uczestników otrzymała standardowe porady psychoterapeutyczne, informacje na temat odżywiania i ćwiczeń oraz dwa placebo. Grupa terapeutyczna otrzymała podobnie zorganizowane sesje doradcze, które obejmowały porady dotyczące odżywiania i ćwiczeń, codzienną multiwitaminę i codzienne pigułki zawierające ashwagandha. Pod koniec ośmiu tygodni wszyscy uczestnicy wykazali poprawę objawów lękowych, ale grupa leczona wykazała znacznie większą poprawę. Ponieważ istniało kilka różnic między obiema grupami, efekty ashwagandha jest tylko jedną z możliwych przyczyn zwiększonej poprawy.
Aby przetestować rzekome właściwości zwiększające libido ashwagandhy, badacze z University of Ruhuna w Sri Lance karmili sproszkowany ekstrakt z korzenia ashwagandha samcom szczurów przez siedem dni i testowali ich reakcję na wrażliwe samice szczurów przed, w trakcie i po leczeniu. Odkryli, że leczone szczury wykazywały znaczny spadek libido, sprawności seksualnej i witalności seksualnej oraz wzrost zaburzeń erekcji prącia. Naukowcy doszli do wniosku, że pomimo swojej reputacji afrodyzjaku, ashwagandha może być szkodliwa dla męskich kompetencji seksualnych.
Ostrzeżenie
Kobiety w ciąży powinny unikać ashwagandha, ponieważ może to spowodować poronienie. Osoby z chorobami tarczycy nie powinny przyjmować preparatów z ashwagandha, ponieważ może to powodować nadczynność tarczycy. Ashwagandha może nasilać działanie środków uspokajających i barbituranów. Jeśli rozważasz przyjęcie ashwagandha, skonsultuj się z lekarzem, aby ocenić swój stan i upewnić się, że zioło nie będzie oddziaływać z innymi lekami lub zabiegami.
