Ramię jest złożonym stawem z wieloma ścięgnami i otaczającymi go mięśniami. Rozpoznanie łez mięśni i ścięgien w obrębie barku wymaga testów umożliwiających wizualizację wewnątrz stawu. Artrogramy i skany MRI to różne testy, które można wykorzystać do wykrycia uszkodzenia mankietu rotatora.
Urazy mankietu rotatora
Mankiet rotatora, według Amerykańskiej Akademii Chirurgów Ortopedycznych, to seria czterech mięśni i ich ścięgien otaczających i stabilizujących staw barkowy. Mięśnie te utrzymują górną część kości ramienia, zwaną także kości ramiennej, w stawie barkowym. Łzy w mięśniach lub ścięgnach mankietu rotatora mogą powodować ból barku i utratę ruchu w stawie barkowym.
Arthrogram
Jak wyjaśnia RadiologyInfo, arthogram to procedura, w której barwnik wstrzykuje się do stawu barkowego. Ten barwnik, znany również jako kontrast, można zobaczyć na zdjęciu rentgenowskim. Gdy ten barwnik jest wstrzykiwany do stawu barkowego, rozprzestrzenia się w całym obszarze i pozwala lekarzowi lepiej zobaczyć wszystkie mięśnie i ścięgna w ramieniu.
MRI
EHealthMD wyjaśnia, że MRI, czyli rezonans magnetyczny, może służyć do badania kości i tkanek miękkich w obrębie stawu barkowego. MRI wykorzystuje fale magnetyczne, które powodują, że tkanka w obrębie stawu barkowego emituje słabe sygnały magnetyczne. Sygnały te są następnie wykrywane przez komputery, które przetwarzają sygnał w celu wytworzenia obrazów barku.
MR Arthrogram
W niektórych przypadkach arthrogram można wykonać przy użyciu tej samej technologii co MRI, wyjaśnia RadiologyInfo. W przypadku tego rodzaju testu wstrzykiwany jest kontrastowy barwnik w ramię, chociaż ten barwnik różni się od tego stosowanego w standardowym artogramie. Następnie wykonuje się MRI. Kontrastowy barwnik pomaga zarysować mięśnie i ścięgna w mankiecie rotatora.
Skuteczność
Artykuł z 2000 r. W Rofo, zatytułowany „Artrografia, ultradźwięki i MRI w zmianach mankietów rotatorów: porównanie metod w zmianach częściowych i małych całkowitych pęknięciach”, porównuje skuteczność artografii i skanowania MRI w diagnozowaniu łez rotatorów. Badanie to wykazało, że chociaż obie metody były podobnie skuteczne w diagnozowaniu pełnych łez w obrębie mankietu rotatora, obrazy MRI były lepsze w wykrywaniu częściowych łez.
