Bieganie, czy to podczas sprintu, na długich dystansach, czy w kombinacji, zapewnia dopasowanie na różne sposoby. Buduje siłę sercowo-naczyniową, tonizuje nogi, pomaga w odprężeniu i spala do 1000 kalorii na godzinę. Ta ostatnia jakość sprawia, że jest przydatny w schematach odchudzania. Jednak niektórzy ludzie faktycznie kończą z większymi niedopałkami pomimo biegania, w zależności od ich tendencji genetycznych, rodzajów biegania i diety.
Hill Running
Kiedy biegniesz pod górę, Twoje uda unoszą się wyżej niż podczas hulajnogi na płaskim terenie, tworząc niezwykle szeroki kąt z poziomą. Ponadto bieganie pod górę wymaga większej siły odpychania od ziemi niż bieganie po płaskich powierzchniach. W rezultacie przywołujesz mięśnie pośladkowe, zestaw trzech dużych, sparowanych mięśni w tyłku, w znacznie większym stopniu niż zwykle, szczególnie podczas powtarzania sprintu na krótkim, stromym wzgórzu, a nie wolniej, dłużej biegnie po pagórkowatym terenie. Rezultatem może być bardziej wyraźny tył.
Sprint
Sprint jest kinetycznie podobny do biegania po górach, ponieważ wymaga bardzo silnego zepchnięcia, a kolana unoszą się wyżej niż podczas joggingu, a nawet w szybkim biegu na dystans. Elitarni sportowcy sprintowi często mają niedopałki. Według zorientowanej na sylwetkę strony internetowej Talia, biodra i uda powtarzanie sprintu przy użyciu bloków startowych jest najlepszym sposobem na budowanie mięśni pośladkowych.
Nadwyżka kalorii
Niektóre osoby, które zaczynają biegać specjalnie po to, aby schudnąć, faktycznie przybierają na wadze, a biodra i tyłek są zwykle miejscem tego przyrostu, szczególnie u kobiet. Ludzie, którzy zaczynają biegać, aby schudnąć, mogą już być skłonni do przejadania się, a niektórzy błędnie wierzą, że mogą jeść, co chcą, ponieważ teraz intensywnie ćwiczą. Dla większości ludzi bieganie spala mniej niż 100 kalorii na milę, więc nawet bieganie trzech mil dziennie pozwala tylko na dyskrecjonalne kalorie zawarte w dodatkowym bajglu. Ostrożnie śledź spożycie pokarmu po rozpoczęciu biegu, aby uniknąć zjawiska „bańki”.
Alternatywy
Jeśli chcesz uniknąć bańki, która paradoksalnie pojawia się u niektórych osób po rozpoczęciu biegu, skup się na długim, łatwym przebiegu, a nie na krótkich, intensywnych skokach prędkości. Bieg długodystansowy z umiarkowaną intensywnością wynoszącą od 60 do 80 procent maksymalnego tętna spala dużo tłuszczu bez efektu anabolicznego lub budowania mięśni spowodowanego pracą o większej intensywności. Pomocne jest również upewnienie się, że spalasz więcej kalorii niż jesz; prowadzenie dziennika żywności może w tym pomóc.
