Noradrenalina lub noradrenalina jest hormonem wytwarzanym w nadnerczach. Jest wykorzystywany jako sygnał chemiczny między komórkami współczulnego układu nerwowego, gałęzią układu nerwowego odpowiedzialną za czujność, nadpobudliwość i szybką reakcję. Noradrenalina wykazuje działanie na serce, wiążąc się z niektórymi receptorami w sercu i naczyniach krwionośnych.
Zwiększenie tętna
Noradrenalina wchodzi w interakcje z receptorami beta znajdowanymi na komórkach stymulatora serca; stymuluje komórki stymulatora, zwiększając w ten sposób szybkość, z jaką wytwarzają ładunki elektryczne. Każde ładowanie uwolnione z komórek stymulatora powoduje skurcz serca. Noradrenalina początkowo zwiększa częstość akcji serca, ale ten efekt jest minimalizowany przez wpływ na naczynia krwionośne.
Zmniejszenie tętna
Tętno zmniejsza się również wraz z uwalnianiem noradrenaliny, ale jest efektem opóźnionym; noradrenalina wchodzi w interakcje z receptorami alfa w tętnicach, powodując w ten sposób zwężenie naczyń krwionośnych. Zwężenie naczyń krwionośnych wyzwala szlak odruchowy, który powoduje spowolnienie akcji serca.
Minimalne efekty
Wpływ noradrenaliny na częstość akcji serca jest minimalizowany przez beta-blokery. Osoba może potrzebować beta-adrenolityków w leczeniu nadciśnienia, szybkiego oceniania lub niewydolności serca. Blokery receptorów alfa zmniejszają zwężające działanie noradrenaliny na naczynia krwionośne, ale umożliwiają zwiększenie częstości akcji serca.
