Kiedy podróżujesz do środowiska na większej wysokości, twoje ciało musi dokonać pewnych dostosowań fizjologicznych, aby poradzić sobie ze znacznym spadkiem tlenu.
Twoje serce jest jednym z takich narządów, który dokonuje natychmiastowych zmian, ponieważ działa w celu utrzymania dostarczania ilości tlenu potrzebnej twoim tkankom i narządom. Jako taki, możesz doświadczać i zwiększać oddychanie oraz szybkie tętno, gdy wchodzisz na wyższe wysokości.
Duża wysokość jest powszechnie określana jako 8000 stóp wysokości. Jednak na tętno można wpływać za każdym razem, gdy dana osoba podróżuje na wysokość wyższą niż jest do tego przyzwyczajona. Dla porównania, Denver, Kolorado - zwane także „miastem o wysokości mili” - znajduje się na wysokości 5000 stóp.
Szybkie tętno z wysokością
Tlen jest niezbędny do całego życia komórkowego w twoim ciele. Jedyną funkcją twojego serca jest dostarczenie narządów i tkanek natlenionej krwi oraz przywrócenie odtlenionej krwi do płuc, aby mogła zostać ponownie natleniona. To, jak często trzeba bić, zależy częściowo od gęstości tlenu obecnego w otaczającym powietrzu.
W atmosferze jest 21 procent tlenu na dowolnej wysokości. Jednak powietrze jest cieńsze na wyższych wysokościach, więc nie jesteś w stanie wyciągnąć takiej samej ilości tlenu z płuc przy każdym oddechu. W rezultacie, przy początkowej ekspozycji na dużej wysokości, częstość oddechów wzrasta, aby dostarczyć więcej tlenu do twojego ciała, a twoje tętno natychmiast przyspiesza, aby pomóc w przenoszeniu tlenu w całym ciele, zgodnie z artykułem z sierpnia 2014 r. Opublikowanym przez Diabetes Care.
Długoterminowa aklimatyzacja
Gdy jesteś narażony na dłuższe okresy przebywania na dużych wysokościach, twoje ciało aklimatyzuje się, a tętno spoczynkowe spada. Proces aklimatyzacji trwa około dwóch tygodni. Z powodu tego procesu wielu sportowców przyjedzie na miejsce na kilka dni przed zawodami lub wydarzeniem, aby wykonać swoje regularne umiejętności.
W przypadku przemieszczania się po długim okresie na dużej wysokości na niższą wysokość występuje typowe nieznaczne zmniejszenie częstości akcji serca, ponieważ serce stało się bardziej wydajne, ale okres aklimatyzacji nie jest prawie tak długi.
Choroba na dużej wysokości
Choroba wysokościowa - często nazywana chorobą górską - często występuje z powodu braku wystarczającej ilości tlenu. Objawy mogą pojawić się w ciągu 12 godzin od przybycia do środowiska na dużych wysokościach, ale w niektórych przypadkach rozwijają się w ciągu pierwszych kilku dni.
Choroba na dużych wysokościach może powodować bóle głowy, nudności, problemy ze snem i obrzęk. W niektórych sytuacjach choroba wysokościowa może być poważna - płyn może gromadzić się w mózgu lub płucach, prowadząc do stanu zwanego obrzękiem płuc na dużej wysokości.
Według Colorado Academy of Family Physicians obrzęk płuc na dużych wysokościach może stanowić stan zagrażający życiu. Objawami mogą być duszność, omamy, różowa flegma, szybkie bicie serca i splątanie. Zasięgnij natychmiastowej pomocy lekarskiej, jeśli masz te objawy.
