Według Światowej Organizacji Zdrowia bakterie salmonelli są jedną z najczęstszych przyczyn chorób przenoszonych przez żywność na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych 1, 4 miliona zakażeń powoduje ponad 150 000 wizyt lekarskich, 15 000 hospitalizacji i 500 zgonów rocznie. Chociaż zatrucie salmonellą zwykle powoduje łagodne, samoograniczające się zapalenie żołądka i jelit („salmonelloza”), w niektórych przypadkach mogą wystąpić skutki długoterminowe.
Zakażenia Przerzutowe
W rzadkich przypadkach salmonella ucieka z jelita, aby dostać się do krwioobiegu. Samo zakażenie krwi może być śmiertelne i może powodować długotrwałe powikłania, gdy salmonella rozprzestrzenia się (daje przerzuty) z krwiobiegu, aby zarazić inne obszary ciała. Przykłady zakażeń salmonellą z przerzutami obejmują zakażenie zastawek serca i wyściółki serca (zapalenie wsierdzia), kości (zapalenie kości i szpiku), nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek) i innych tkanek miękkich, w tym mózgu. Zazwyczaj infekcje te rozwijają się powoli i pojawiają się znacznie dłużej niż 12 do 72 godzin związane z klasycznym zapaleniem żołądka i jelit salmonelli. Występują rzadko u zdrowych osób dorosłych i są znacznie częstsze u osób z osłabionym układem odpornościowym (np. Z AIDS, rakiem, anemią sierpowatą) lub wieloma problemami medycznymi.
Choroby autoimmunologiczne
Po ekspozycji na salmonellę układ odpornościowy wytwarza przeciwciała przeciwko bakteriom. Niestety bakterie salmonelli przypominają marker powierzchni komórki obecny u wielu osób. Rezultatem jest choroba autoimmunologiczna powodująca zespół Reitera, który powoduje przewlekły ból stawów (zapalenie stawów), podrażnienie oka (zapalenie spojówek z lub bez zapalenia tęczówki) i problemy z oddawaniem moczu (zapalenie cewki moczowej). W badaniu z 2001 r. Zaprezentowanym w czasopiśmie Clinics in Infectious Disease u prawie jednej trzeciej osób zakażonych Salmonellą Dnteridis, jednym z najczęstszych gatunków salmonelli, rozwinęło się zapalenie stawów trwające do 6 miesięcy, a prawie 50 procent zgłosiło nawrót po rozwiązaniu pierwszego odcinka.
Przewlekli przewoźnicy
W niektórych przypadkach osoby dochodzą do siebie po infekcji salmonellą, by stać się przewlekłymi nosicielami. Najbardziej znanym przykładem ludzkiego przewlekłego nosiciela salmonelli jest „Tyfusowa Maryja”. Książka JW Leavitta „Typhoid Mary: Captive to the Public's Health” z 1996 roku opowiada prawdziwą historię bezobjawowego irlandzko-amerykańskiego kucharza powiązanego z 54 przypadkami i czterema zgonami w dziewięciu różnych epidemiach duru brzusznego na początku XX wieku w Nowym Jorku.
W dzisiejszych czasach przewlekłe stany nosicielstwa można zwykle wyeliminować za pomocą przedłużonego cyklu antybiotyków, chociaż osoby mogą podlegać ograniczeniom w zakresie rodzaju pracy, jaką mogą wykonywać w międzyczasie. Większość przewlekłych nosicieli przebiega bezobjawowo. Jednak pacjenci z AIDS i innymi rodzajami upośledzenia odporności mogą doświadczyć powtarzających się nawrotów, zanim antybiotyki będą skuteczne.
