Wszyscy czasami czują się zaniepokojeni i zestresowani. Jest to normalne zachowanie, które często idzie w parze z intensywnym życiem. Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Zaburzeń Lękowych (ADAA), gdy lęk staje się tak przytłaczający, że zdrowie psychiczne zakłóca codzienne życie, możesz mieć zaburzenia lękowe. Ponieważ lęk jest w dużej mierze uczuciem emocjonalnym, jego pomiar może być trudny. Kwestionariusze, obserwowanie osobistych interakcji i mierzenie objawów fizycznych związanych z lękiem mogą być punktem wyjścia, od którego lekarz może zmierzyć lęk i rozpocząć leczenie.
Kwestionariusze
Według ADAA piargi w formie kwestionariusza, w którym odpowiadasz na temat lęku, zdrowia fizycznego i wyborów związanych z używaniem narkotyków i alkoholu, to standardowa metoda pomiaru i diagnozowania różnych zaburzeń lękowych. Osoby cierpiące na zaburzenia uogólnionego lęku, paniki, stresu pourazowego i obsesyjno-kompulsywnego są zachęcane do rozmowy z pracownikiem zdrowia psychicznego, który rozmawia z pacjentem i prosi o odpowiedź na pytania pisemne. Odpowiedzi na te pytania pomagają umieścić je w skali lęku, która częściowo determinuje odpowiednie leczenie. Normy są ciągle przedmiotem badań i rozwoju; ostatnim przykładem jest zaprezentowanie w marcu 2010 r. skali CUXOS, czyli klinicznie użytecznej skali lęku. Skala została opracowana przez naukowców ze szpitala w Rhode Island i jest reklamowana jako łatwa do przyjęcia, krótsza i bardziej zbliżona do lęku, zamiast tego powiązanych chorób psychicznych, takich jak depresja.
Obserwacje interakcji
British Journal of Pharmacology wykazał związek między pomiarem lęku a interakcją społeczną już w 1978 r. W badaniu opublikowanym w styczniowym numerze z tego roku szczury wykazywały pewne zachowania bardziej, gdy przebywały w znanym środowisku. Jednak kiedy zwierzęta testowe znajdowały się na nieznanym terytorium - tj. W symulowanym stanie niepokoju - zaobserwowano, że są mniej towarzyskie. Wynik badania nie był daleko od celu. Według ADAA ludzie cierpiący na niektóre formy lęku, takie jak lęk społeczny i agorafobia, często wycofują się ze społeczeństwa i odcinają się od związków w ramach swojej choroby. Obserwacja zmiany w twoim życiu społecznym i interakcjach może być zatem sposobem na zmierzenie zmiany poziomu twojego niepokoju.
Mierzenie znaków fizycznych
Lęk można również mierzyć za pomocą znaków fizycznych. Mental Health America wyjaśnia, że stres, depresja i zaburzenia lękowe mogą powodować stres zarówno w ciele, jak i umyśle. Ludzie, którzy są zaniepokojeni, mogą mieć podwyższone ciśnienie krwi i skoki odczytów glukozy we krwi. Twoje serce może bić szybciej w reakcji na twój niepokój, a mięśnie mogą czuć się napięte i napięte, co odzwierciedla twoje napięcie emocjonalne. Poddanie się badaniu fizykalnemu i rozmowa na temat objawów emocjonalnych może pokazać tobie i lekarzowi, że cierpisz na lęk, szczególnie jeśli nie masz innych dolegliwości leżących u podstaw choroby, które tłumaczyłyby nagłą zmianę zdrowia fizycznego.
