W konkursie porównującym sok z trawy pszenicznej z proszkiem trawy pszenicznej istnieje wiele szkół myślenia, które są bardziej skuteczne. Ann Wigmore, zmarła założycielka Natural Health Institute w Puerto Rico, zdecydowanie poparła konsumpcję trawy pszenicznej natychmiast po wyciskaniu młodych źdźbeł. Inni lekarze medycyny alternatywnej uważają, że odmiana w proszku jest silniejsza, ponieważ jest bardziej skoncentrowana. W końcu wielu zwolenników trawy pszenicznej jako środka leczniczego nie dba o to, która modalność jest konsumowana, o ile wprowadzasz jakąś formę trawy pszenicznej do swojego codziennego stylu życia.
Historia
Dr Charles Schnabel, chemik rolny, zaczął uprawę trawy pszenicznej w północno-wschodnim Kansas w 1925 r. Karmił kurcząt i bydła odwodnioną trawą, osiągając pomyślne wyniki sugerujące poprawę ich zdrowia i wydajności. Ann Wigmore z powodzeniem kontynuowała badania, wykorzystując siebie i ostatecznie chorych wokół niej jako poddanych.
Schnabel zaczął uprawiać trawę pszeniczną do wykorzystania w swoich eksperymentach w północno-wschodnim Kansas, ale obecnie trawa pszeniczna może być uprawiana prawie wszędzie, pod warunkiem przestrzegania odpowiednich procedur. W miesiącach zimowych temperatura od 65 do 75 stopni jest optymalną temperaturą dla udanego domu, w którym rosną rośliny.
Dowody naukowe
Przeprowadzono małe badania w celu ustalenia skuteczności trawy pszenicznej. Według Centrum Medycznego Langone w Nowym Jorku jedno badanie obejmowało grupę osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, przewlekłym i często bolesnym zaburzeniem jelitowym. Niektórym podawano placebo, a innym trawę pszeniczną. Ci, którym podano trawę pszeniczną, zgłosili poprawę objawów, ale badanie wciąż zostało odrzucone. Powód: gorzki smak trawy pszenicznej był łatwy do wykrycia, dlatego uczestnicy wiedzieli, czy mają trawę pszeniczną, czy placebo. Według strony internetowej American Cancer Society, inne badania - nawet niektóre, w których zgłaszano kurczenie się guza - twierdziły, że nie można na nich polegać z podobnych powodów.
Zgłoszone korzyści
Trawa pszeniczna zawiera sód, żelazo, wapń, magnez, potas, selen i cynk, a także chlorofil i witaminy A, kompleks B, C, E i K. Wszystkie te składniki odżywcze są tradycyjnie i naukowo uważane za niezbędne dla optymalnego zdrowia. Chlorofil sprawia, że krew jest bardziej bogata w tlen. Kiedy krew ma więcej tlenu, pompuje się lepiej i przenosi więcej składników odżywczych do wszystkich komórek w ciele. Gdy komórki mają więcej składników odżywczych, działają lepiej, a Ty odczuwasz wyższy poziom energii i korzyści, takie jak obniżony poziom cukru we krwi, obniżone wysokie ciśnienie krwi i poprawa zdolności organizmu do gojenia się ran.
Sok czy proszek?
Ostatecznie sprowadza się to do opinii, stylu życia i preferencji. Rozważ zalety każdego z nich. Proszek jest łatwy do zebrania w ulubiony napój, trwa dłużej niż świeży sok, a jeśli podróżujesz, możesz łatwo zabrać proszek ze sobą, aby utrzymać swój schemat. Zawiera również błonnik.
Świeży sok z trawy pszenicznej zawiera żywe enzymy chroniące przed drobnoustrojami i wirusami. Jeśli używasz świeżo wyciskanej trawy pszenicznej, wiesz dokładnie, skąd pochodzi. Albo sam to uprawiasz i wyciskasz sok, albo patrzysz, jak na własne oczy ktoś wyciska młode rośliny do soku.
