Według Centers for Disease Control and Prevention, podwyższone ciśnienie krwi dotyka 74, 5 miliona ludzi w Stanach Zjednoczonych rocznie. Nieleczone podwyższone ciśnienie krwi powoduje choroby serca i udar. Choroby serca pozostają główną przyczyną zgonów w Stanach Zjednoczonych. Terminy beta-adrenolityki i blokery kanału wapniowego odnoszą się do różnych klasyfikacji leków przeciwnadciśnieniowych lub obniżających ciśnienie krwi. Każda klasyfikacja obniża leki na ciśnienie krwi przez różne mechanizmy w ciele.
Beta Blocker Działanie leku
Leki beta-adrenolityczne obniżają ciśnienie krwi, wywierając działanie na serce. Beta-blokery zmniejszają częstość akcji serca i zmieniają mechanizm pompowania serca. Zmiana czynności pompowania serca powoduje spadek pojemności minutowej serca w celu obniżenia ciśnienia krwi. Działanie beta-adrenolityczne zachodzi poprzez receptory beta w układzie nerwowym, które unerwiają mięśnie w sercu. „Podstawowa i kliniczna farmakologia” wskazuje, że nowszy beta-bloker, nebiwolol, różni się od innych beta-blokerów, ponieważ rozluźnia tętnice w ciele.
Często stosowane leki beta-adrenolityczne
Metoprolol lub Toprol-XL i atenolol lub tenormin stanowią najczęściej stosowane leki beta-adrenolityczne. „Goodman and Gilman's The Pharmacologic Basis of Therapeutics” donosi, że leki beta-adrenolityczne mogą powodować zwężenie rurki oddechowej, a leki u osób z astmą lub chorobami układu oddechowego wymagają zgody lekarza.
Działanie leku blokującego kanał wapniowy
Zgodnie z „Hurst's The Heart” blokery kanałów wapniowych powodują rozluźnienie lub rozszerzenie mięśni w tętnicach serca i ciała. Działanie występuje w kanałach wapniowych, które wytwarzają stymulację elektryczną mięśni w naczyniach krwionośnych. Oprócz wpływu na tętnice ciała, blokery kanałów wapniowych wywierają wpływ na mięsień sercowy, zmniejszając skurcz serca i przewodnictwo elektryczne.
Wspólne leki blokujące kanał wapniowy
Leki blokujące kanały wapniowe reprezentują nową klasyfikację leków na ciśnienie krwi, a ta kategoria obejmuje werapamil lub Calan, diltiazem lub Cardizem i amlodypinę lub Norvasc. Ból głowy występuje jako efekt uboczny u niektórych osób stosujących blokery kanału wapniowego z powodu rozluźnienia i otwarcia naczyń krwionośnych do mózgu.
Główne różnice między lekami blokującymi receptory beta a lekami blokującymi kanały wapniowe
Główne różnice między lekami beta-adrenolitycznymi i lekami na kanały wapniowe występują w mechanizmie działania w układzie nerwowym, przy czym beta-blokery działają na receptory beta, a leki blokujące kanały wapniowe działają na kanały wapniowe. W przypadku obu rodzajów leków zachodzi pewne nakładanie się na serce. Efekty uboczne różnią się ze względu na główny mechanizm działania w układzie nerwowym. Decyzja o zastosowaniu każdego leku zależy od oceny przez lekarza podstawowych warunków pacjenta.
