Jeśli przeglądałeś wysokiej klasy sekcję w piwnicy z winami, być może zauważyłeś etykiety z napisem „bez dodanych siarczynów”. To oznaczenie może nie mieć dla ciebie większego znaczenia, ale dla niewielkiej części populacji oznacza różnicę między relaksującym kieliszkiem wina a możliwą wycieczką na izbę przyjęć. „Siarczyny” na etykiecie odnoszą się częściowo do siarczynu sodu, konserwanta żywności i napojów, który był szeroko stosowany w pierwszej połowie XX wieku, dopóki wysypka niepożądanych reakcji nie wywołała nowych regulacji.
Siarczyny
Siarczyny to dodatki do żywności, które pomagają zachować świeżość. Zwłaszcza siarczyny sodu były powszechnie dodawane do świeżych produktów i mięs, aby pomóc zachować kolor, dopóki nie pojawiły się reakcje o różnym nasileniu, co skłoniło amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) do podjęcia działań. Po długim badaniu możliwych zagrożeń zdrowotnych związanych z siarczynami, FDA ograniczyła ich stosowanie w 1986 r., Nie zezwalając na ich stosowanie w świeżych produktach lub żywności zawierającej witaminę B-1, która jest niszczona przez siarczyny. Jedynym wyjątkiem od tej reguły są wstępnie pokrojone ziemniaki, dla których nie znaleziono odpowiedniego zastępczego środka konserwującego. Producenci żywności zawierającej siarczyny są jednak zobowiązani do deklarowania obecności siarczynów w ilościach większych niż 10 części na milion na etykiecie.
Skutki uboczne
Wrażliwość na siarczyny może objawiać się objawami łagodnymi jak ból głowy lub tak silnymi jak wstrząs anafilaktyczny, i mogą wystąpić w ciągu 15 do 30 minut po spożyciu. Większość reakcji jest łagodna, powodując świszczący oddech lub podrażnienie dróg oddechowych, ale ciężkie objawy mogą obejmować zwężenie dróg oddechowych i trudności w oddychaniu i może być konieczne leczenie doraźne. Większość reakcji ma charakter oddechowy, ale zgłaszano również objawy mdłości, biegunki i bólu brzucha. Artykuł z 1985 r. W „Canadian Medical Association Journal” również donosi, że zgony zarówno w Kanadzie, jak i Stanach Zjednoczonych były związane z narażeniem na siarczyny, chociaż mechanizm ich występowania jest niejasny.
Ludność zagrożona
Według reakcji z 1995 r. W „Journal of the American College of Nutrition” większość reakcji siarczynowych występuje u osób z astmą. Reakcje u osób bez astmy są „niezwykle rzadkie”. Większość reakcji występuje u kobiet chorych na astmę i rzadko dotyczy to małych dzieci. Wpływ na układ oddechowy może również wystąpić u pracowników, którzy podczas produkcji wdychają siarczyn, ponieważ wdychają pył siarczynowy. Pracownicy ci są również narażeni na podrażnienie skóry przez kontakt ze skoncentrowanym związkiem chemicznym. Właściwa wentylacja, odzież ochronna i praktyki bezpieczeństwa w miejscu pracy zapobiegają większości reakcji u pracowników, ale całkowite unikanie jest jedyną rzeczą, która może zapobiec reakcjom u osób z wrażliwością na siarczyny.
Żywność, której należy unikać
Zawsze czytaj etykiety żywności, aby upewnić się, że żywność jest wolna od siarczynów - jeśli produkt spożywczy jest sprzedawany luzem, poproś sprzedawcę o sprawdzenie pakietu zapasów w celu znalezienia wykazów siarczynów. Zwróć szczególną uwagę na suszone owoce i wina - są to najczęstsze potrawy konserwowane siarczynami. W restauracji pacjenci z astmą powinni zawsze mieć pod ręką inhalatory. Ponieważ siarczyny są nadal stosowane na pokrojone ziemniaki, nie zamawiaj frytek ani ziemniaków z cebulą. Pieczony ziemniak jest bezpieczniejszą opcją, ponieważ nie jest cięty aż po gotowaniu, eliminując potrzebę stosowania konserwantu siarczynu sodu.
