Jeśli kiedykolwiek czytałeś pięć pierwszych składników na etykiecie opakowania z żywnością, być może zauważyłeś termin „wodorosiarczyn sodu”, szczególnie w przypadku suszonych owoców lub mieszanki śladowej. To sód, ale nie sól - jest to dodatek do żywności i jest uważany za więcej siarki niż sód. Ma wiele zastosowań przemysłowych, ale jest również popularnym środkiem konserwującym i wybielającym w produkcji przetworzonej żywności.
Mówiąc chemicznie
Chemicznie wodorosiarczyn sodu jest kombinacją sodu, wodoru, siarki i tlenu. Jest również nazywany wodorosiarczanem sodu i jest klasyfikowany jako siarczyn lub substancja chemiczna na bazie siarki. Jego naturalną postacią jest biały krystaliczny proszek, ale żółknie w roztworze. Jest kwaśny, uważany za żrący i jest silnym środkiem redukującym stosowanym w uzdatnianiu wody, przygotowywaniu barwników do tkanin i opracowywaniu filmu, ale większość ludzi jest bardziej zaznajomiona z jego zastosowaniem jako dodatku do żywności.
Przemysł spożywczy
Wodorosiarczyn sodu służy do zachowania koloru i zahamowania wzrostu bakterii na owocach i warzywach, niektórych owocach morza i winie. Kiedyś był uprzywilejowany do przechowywania produktów, ponieważ zapobiegał rozkładowi witaminy C, ale nie w mięsie, ponieważ niszczy witaminę B1. Jest często stosowany jako środek bielący w mące i ziarnach oraz jako środek kondycjonujący ciasto w celu zwiększenia wzrostu i zachowania świeżości chleba. Wodorosiarczyn sodu występuje naturalnie w produktach fermentowanych, więc nawet wina oznaczone jako „bez siarczynów” nadal zawierają niewielkie ilości.
Rozporządzenie
Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków uważa wodorosiarczyn sodu za bezpieczny „, gdy jest stosowany zgodnie z dobrą praktyką produkcyjną”. Nie wolno go stosować do świeżych produktów przeznaczonych do podania na surowo ani do żadnego mięsa lub innej żywności zawierającej witaminę B1. Jedynym wyjątkiem są surowe pokrojone ziemniaki - na przykład wstępnie pokrojone frytki, które po prostu podgrzewamy w piekarniku. Surowe ziemniaki kroimy bardzo szybko na brązowo, a dodatek składników wodorosiarczynowych nie szkodzi profilowi pokarmowemu. Przemysł ziemniaczany twierdzi, że dopóki nie zostanie znaleziony dobry substytut, zakaz stosowania wodorosiarczynu sodu zniszczy ich działalność.
Wrażliwość / Alergia
Powodem tak ścisłej regulacji jest to, że wcześniejsze swobodne stosowanie wodorosiarczynu sodu doprowadziło do licznych reakcji - FDA zbadała ponad 500 reakcji alergicznych i 13 zgonów związanych z dodatkiem przed przejściem regulacji. Objawy alergii obejmują szybkie bicie serca, pokrzywkę, obrzęk twarzy i języka, lęk i wymioty. Niektórzy ludzie nie są uczuleni, tylko wrażliwi na siarczyny - ale pojawiają się te same objawy, szczególnie u astmatyków, którzy mogą doznać szoku anafilaktycznego. Jedynym rozwiązaniem dla osób z alergią lub wrażliwością na siarczki jest całkowite unikanie siarczynów.
