Norepinefryna i epinefryna mają ze sobą wiele wspólnego, ale także różnią się między sobą na kilka sposobów. Niektóre rodzaje komórek nerwowych i nadnerczowych wytwarzają noradrenalinę i adrenalinę, które są również znane odpowiednio jako noradrenalina i adrenalina. Te potężne substancje chemiczne regulują wiele ważnych procesów odruchowych, w tym reakcję walki lub ucieczki, która pozwala ciału natychmiast reagować na niebezpieczną sytuację.
Struktura
Produkcja zarówno noradrenaliny, jak i adrenaliny rozpoczyna się od tyrozyny, aminokwasu występującego w różnych produktach spożywczych. Tyrozyna jest przekształcana w substancję chemiczną o nazwie DOPA, a następnie dopaminę, która działa jako neuroprzekaźnik - substancja chemiczna sygnalizująca - w mózgu. W produkcji noradrenaliny i adrenaliny dopamina jest przekształcana w noradrenalinę, którą następnie można przekształcić w adrenalinę. To, czy dana komórka produkuje przede wszystkim dopaminę, noradrenalinę lub adrenalinę, jest w dużej mierze kontrolowane przez obecność i względne stężenie enzymów odpowiedzialnych za ostatnie 2 etapy procesu produkcyjnego.
Miejsca produkcji i funkcje
Niektóre komórki nerwowe i wyspecjalizowane komórki znajdujące się we wnętrzu nadnercza lub rdzenia nadnerczy służą jako główne miejsca produkcji noradrenaliny i adrenaliny. Komórki nerwowe produkują głównie noradrenalinę, chociaż niektóre w mózgu wytwarzają adrenalinę. Nerwy obwodowe - te poza mózgiem i rdzeniem kręgowym - wytwarzające noradrenalinę nazywane są neuronami adrenergicznymi. Są częścią gałęzi mimowolnego układu nerwowego. Norepinefryna i epinefryna wytwarzane przez komórki nerwowe działają jako neuroprzekaźniki, sygnalizując związki chemiczne uwalniane przez końcowe końce komórek nerwowych, które wywołują określone efekty w unerwionej tkance.
Rdzeń nadnerczy wytwarza zarówno noradrenalinę, jak i adrenalinę, ale ta ostatnia dominuje, stanowiąc około 80 procent. Po uwolnieniu z nadnerczy noradrenalina i adrenalina działają jako hormony - substancje wytwarzane przez gruczoły i uwalniane do krwioobiegu, gdzie przemieszczają się do innych narządów i tkanek i wywierają swoje działanie. Podczas działania jako hormony działanie noradrenaliny i epinefryny trwa dłużej niż wtedy, gdy działają jako neuroprzekaźniki.
Efekty
Norepinefryna i adrenalina z nerwów i nadnerczy działają ze sobą w komplementarny sposób. Podczas ćwiczeń lub podczas reakcji walki lub ucieczki zwiększona aktywność współczulnej gałęzi mimowolnego układu nerwowego prowadzi do zwiększonego uwalniania neuronalnej noradrenaliny. Zwiększona aktywność neuronów adrenergicznych stymuluje zwiększone uwalnianie adrenaliny nadnerczy - i, w mniejszym stopniu, noradrenaliny - do krwioobiegu. Te hormony nadnerczy utrwalają i rozszerzają odpowiedź, ponieważ docierają do narządów i tkanek, które nie są bezpośrednio unerwione przez neurony adrenergiczne, w tym wątrobę, drogi oddechowe płuc i tkankę tłuszczową. Zbiorowe działanie noradrenaliny z neuronów adrenergicznych oraz adrenaliny i noradrenaliny z nadnerczy w odpowiedzi na ćwiczenia lub reakcję walki lub ucieczki obejmują:
- Zwiększone tętno i ciśnienie krwi
- Zwiększona siła pompowania serca
- Zwiększony przepływ krwi do mięśni
- Zmniejszony przepływ krwi do układu pokarmowego
- Dylatacja dróg oddechowych i źrenic
- Zwiększona szybkość oddychania
- Zwiększona dostępność paliw energetycznych, w tym cukru we krwi i kwasów tłuszczowych
Zastosowania medyczne
Zarówno adrenalina, jak i noradrenalina są dostępne jako leki. Norepinefryna jest stosowana przede wszystkim w leczeniu ciężkiego niskiego ciśnienia krwi spowodowanego stanami takimi jak zakażenie bakteryjne krwi lub ciężka reakcja przetoczenia krwi. Czasami jest również stosowany do utrzymania ciśnienia krwi po wznowieniu pracy serca po zatrzymaniu akcji serca.
Epinefryna jest szerzej stosowana w medycynie niż noradrenalina. Zastosowania medyczne obejmują leczenie niektórych poważnych schorzeń, w tym:
- Ciężka reakcja alergiczna lub anafilaksja
- Ciężki atak astmy nie reaguje na inne leki
- Zatrzymanie krążenia lub zatrzymanie w pobliżu
- Niektóre poważne zaburzenia rytmu serca
Małe ilości epinefryny są czasami mieszane z miejscowymi lekami odrętwiającymi w celu przedłużenia drętwienia poprzez zwężenie naczyń krwionośnych w okolicy. Czasami stosuje się również niewielką ilość do kontrolowania krwawienia z powierzchni błony śluzowej, takiej jak wyściółka gardła lub przełyku.
